Op de plaats van een voormalige bioscoop ontwierpen wij een gebouw met een vergelijkbare 'weerbarstige' architectuur. Deze aanpak - in plaats van een historiserende benadering - sprak de welstandscommissie aan.

 

Boven een geabstraheerde begane grondgevel van gezoet hardstenen is aan de Elandsgracht een vlak van vertind metselwerk gemaakt met smalle verspringende ramen. De diepe neggen zijn soms afgeschuind. Hierdoor ontstaat een vlak dat verticaal geleed is, aldus aansluitend op de omliggende panden, maar met een eigen verhaal.

Onder de kapverdieping dient een ingemetselde staalplaat als gevelbeëindiging.

 

De keuze voor eenvoud in vormgeving en beperkt materiaalgebruik is ook in de rest van het plan doorgezet.

Houten lamellen zijn her en der aangebracht als filter tussen hotel en stad oftewel tussen binnen en buiten.

 

Aan de smalle Lijnbaansstraat is gekozen voor een kleine setback in plaats van een traditionele kap. Door de afwijkende taal van dit lagere bouwdeel is diversiteit ontstaan binnen het bouwplan als geheel, maar eenduidig materiaalgebruik waarborgt voldoende samenhang.

De verticale houten lamellen ter plaatse van de achtergevel worden voor de begane grondpui en de souterrainpui geplaatst. Ze dienen als scherm voor de naar binnen draaiende ramen en benadrukken één gevelopening waarin twee ramen zijn gevat. Ook de puien ter plaatse van de set-back krijgen verticale houten lamellen.